شد مقدر که شود جام ؛حسن باده حسین  
بنویسید حسن خوانده شود ساده حسین
قاسم ای پنجره ی باز شده رو به بقیع
مجتبای حرمی و به تو دل داده حسین
داغ سرخ تو مبادا جگرش را بدرد  
آه ای اکبر و ای اصغر و سجاد حسین
نیزه ها هلهله کردند به روی بدنت  
تا به بالا نرود ناله و فریاد حسین
نعلها روی تنت نقش ضریحی زده اند  
تا شود سینه ی تو پنجره ی فولاد حسین
دست و پا می زنی افتاده عمو یاد حسین  
زخم پهلوی تو آورد که را یاد حسین
مجمع کوچه و گودال شده روضه ی تو  
هم حسن پیش تو جان داده هم افتاده حسین