علی اکبربروآهسته آهسته
قدم بردار ولی آهسته آهسته
همینکه تومیری ازمن جدامیشی
میاداشکام ولی آهسته آهسته
تومیری و بلند میشه صدای ناله ی زنها
توراحت میشی ازغمها،منوغمها تک وتنها
امان ازاین جداییها امان از دست رفتنها
نوردیده ی ترم.بیقرارومضطرم
ناله هام بلندشده.وای علی اکبرم
وای علی اکبرم
بنددوم؛
علی اکبرخوشی من توی دنیا
علی اکبر تویی دلبنده ثارا...
تورو جوری به خاک وخون کشیدن که
که کار من رسید به ناله و ثکلاه
توروازمن گرفتن ای عصای پیری بابا
توانقدراربا اربایی که میبینم توروهرجا
حالا بعدازتو حق دارم بگم نفرین به این دنیا
ای موذن حرم.حیدرو پیمبرم
زینبم داره داره میگه.وای علی اکبرم
بندسوم؛
علی اکبرتوافتادی و افتادم
علی اکبرزمین خوردی زمین خوردم
اگرزینب نمی اومد سراغ من
یقین دارم که از داغ تو میمردم
دارم پاک میکنم ازتوگلوت این لخته خونهارو
که ازتو بشنوم یک باره دیگه لفظ بابارو
پاشوتاخیمه برگردون خودت ناموس زهرارو
ای به خون شناورم.ای جوون پرپرم
سوره ی مقطعه.وای علی اکبرم