مردِ مشگل گشا اباالفضل است
دردها را دوا اباالفضل است
ذکر تسبیح عارفان، اَلله
ذکر تسبیح ما اباالفضل است
شُهداء غبطه میخورند به او
مَلکِ کبریا اباالفضل است
آنکه بابُ الحسین هست و مرا  
می بَرد کربلا اباالفضل است
تشنه لب در کنار علقمه با
دستهای جُدا اباالفضل است
شرمگین از سکینه و اصغر
تا به روز جزا اباالفضل است
دستگیر است اگر چه بی دست است
پسر مرتضی اباالفضل است