#این_حسین_کیست_که_درقلب_همه_جا_دارد

این حسین کیست که در قلبِ  همه جا دارد؟
این همه عاشقِ دیوانه و شیدا دارد

این حسین کیست که نامِ کرمش در دو سرا
این چنین پیشِ خدا رتبه ی اعلا دارد

این حسین کیست که با مشعلِ فرزانه ی خویش
عالمی سر به سر از نور و تولاّ دارد

این حسین کیست حریمش شده خلوتگهِ دل
حَرم دیگری در عرشِ مُطَلّا دارد

این حسین کیست که شد زینتِ دامانِ نبی
از لبِ پاکِ نبی بوسه ی زیبا دارد

این حسین کیست که از کشتنِ او چشمِ خدا
اشکِ خون از حرم عالمِ بالا دارد

این حسین کیست که در قتلگهِ کرببلا
رقص او در برِ شمشیر تماشا دارد

این حسین کیست که خونش ثمرِ کرببلاست
در دلِ تیر و سَنان باغِ مُصلّی دارد

این حسین کیست که در سلسله ی عرشِ خدا
این همه از غمِ این داغ مُعَزّا دارد

این حسین کیست دو عالم همه در حلقه ی اوست
این چه شوریست در این دایره بر پا دارد

این حسین کیست که نامِ او شده مرهمِ غم
نفسی پاکتر از جانِ مسیحا دارد

...................‌....... .............

این حسین است دلِ فاطمه وُ جانِ علی(ع)
ریشه در باغِ خداوندِ تعالی دارد

این حسین است همان صاحبِ کشتیِ نجات
نامِ او چون پدرش حُرمتِ والا دارد

این حسین است گلِ سر سبدِ هر دو جهان 
پدری چون علیِ عالیِ اعلا دارد

این حسین است که در عشقِ خدا غوطه ور است
کربلایش ثمر از آن شبِ احیا دارد

این حسین است فروغِ ازلی و ابدی
قطره از برکتِ او وسعتِ دریا دارد

این حسین است به حق شافیِ فردایِ جزا
بر مُحبّانِ خودش صورتِ امضا دارد!

این حسین است، که اسمِ خود اعظم باشد
که ز هفتاد و سه، هفتاد و دو تنها دارد

این حیسن است همان واسطه ی فیضِ الا
نظرِ لطفی خدا گر به همه ما دارد

بنویسید به قبرم که دلم روشن از این
که حسین بر منِ بد هم چو مدارا دارد!

اسم اعظم مرکب از هفتاد و سه حرف است، و خداوند هفتاد و دو حرف از این حروف را در میان انبیایش تقسیم نموده، و یکی را به خود در علم غیب اختصاص داده است

#بابی_انت_وامی_یابن_رسول_الله_ص
#هستی_محرابی