من علی ابن حسینم زاده ی حبل المتین
که خدا کرده خطابم "انت زین العابدین"
ناله شد تکبیر من گریه شد شمشیر من
ابن الحسینم......
گرچه دور گردن من حلقه های آهن است
بسته شد دستم ولی کار جهان دست من است
ارث ما صبر و سکون امر ما "کن فیکون"
ابن الحسینم......
من که می بوسد اجل دست مرا در استلام
کعبه ام ، اما عدو سنگم زند در شهر شام
سبط خیرالمرسلین گشته ام ویران نشین
ابن الحسینم....
- دوشنبه
- 2
- مهر
- 1397
- ساعت
- 12:48
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
میثم مومنی نژاد
ارسال دیدگاه