امام حسین(ع)پس از سیراب نمودن لشکر حرّ،در برابر آنها ایستاد،خدا را حمد و سپاس گفت و فرمود:
"می خواهم با شما اتمام حجّت نمایم و بگویم:من نمی خواستم به کوفه بیایم،اما نامه های شما به دست من رسید.
فرستادگانتان نامه ها را برای من آوردند.در آن نوشته بودید به سوی ما بیا ما رهبری نداریم،امیدواریم با آمدن تو همگی هدایت شویم.
اگر هنوز هم روی حرفتان هستید،من آمده ام.به من نشان دهید که به عهد و پیمانتان وفادارید تا مطمئن شوم.اگر هم از آمدن من ناراحت شده اید،به همان جایی که قبلا بودم باز می گردم".
همه ساکت شدند و چیزی نگفتند.
حجّاج بن مسروق جعفی،برای نماز ظهر اذان گفت.امام حسین(ع) به حرّ فرمود:
"آیا تو نماز را با اصحابت خواهی خواند؟"
حرّ عرض کرد:خیر،همه ما با تو نماز خواهیم خواند.آن گاه همگی نماز را به حضرت اقتدا کردند.
وقتی نماز تمام شد حضرت دوباره به نزد لشکر حرّ آمد.خدا را حمد گفت و بر پیامبر درود فرستاد و فرمود:
"ای مردم!اگر با تقوا باشید و حق را متعلّق به اهلش بدانید،رضایت خدا از شما بیشتر خواهد شد.ما اهل بیت محمد(ص)برای حکومت سزاوارتر از مدّعیان دروغین و ستمکاران و ظلم پیشگان هستیم.اگر از ما روی گردان هستید و نسبت به حق ما جاهلید و نظرتان چیزی غیر از آن است که در نامه هایتان نوشته بودید از همین جا باز می گردم".
مقتل مقرم،ص۲۲۲
- جمعه
- 13
- مهر
- 1397
- ساعت
- 11:19
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
ارسال دیدگاه