در منزلگاه زباله به امام حسین(ع)خبر رسید که عبداللّه بن یقطر_که حضرت او را به سوی مسلم بن عقیل روانه کرده بود_به شهادت رسیده است.حصین بن نمیر، عبداللّه را در قادسیه دستگیر کرد و نزد عبیداللّه بن زیاد فرستاد و عبیداللّه نیز به او دستور داد تا بالای منبر برود و در میان مردم،کذاب بن کذاب را لعن کند و به گمان خویش به اهل بیت بی احترامی کند.
عبداللّه وقتی بالای منبر قرار گرفت گفت:
ای مردم!من فرستاده حسین_پسر فاطمه_ هستم،آمده ام تا شما را به یاری و حمایت از او _در مقابل ابن مرجانه_فرا بخوانم.
عبیداللّه با شنیدن این سخن دستور داد او را از بالای قصر به پایین بیندازند.استخوان های عبداللّه_همه_شکسته بود اما رمق اندکی در بدنش بود که مردی به نام عبدالملک بن نمیر لخمی،آمد و سر او را از بدنش جدا کرد.عده ای بر او خرده گرفته و اعتراض کردند و او در پاسخ گفت:من فقط می خواستم راحتش کنم.
مقتل مقرم،ص۲۱۸
- جمعه
- 13
- مهر
- 1397
- ساعت
- 11:37
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
ارسال دیدگاه