به محل دفن نواده رسول خدا صلى الله عليه و آله در سرزمين كربلا، حائر يا حائر حسينى گويند.
«حائر» در لغت، اسم فاعل از حار- يحير است و به جايى گفته مى شود كه آب در آن جمع شود و بيرون نرود.
به عبارتى ديگر، به حوض يا مكانى گويند كه آب و مسيل آن از زمين هاى مجاور به سوى آن سرازير شود، اما آب در آن دور زند و فراگير نشود. اين نام و مخفف آن «حير» در متون تاريخى به كربلا
و حائر حسين، به مكان قبر و محدوده مزار امام حسين عليه السلام گفته شده است.
وجه تسميه آن چنين است كه وقتى متوكل دستور تخريب بارگاه و مزار امام حسين عليه السلام و شهيدان كربلا را صادر كرد به آن مكان آب جارى ساخت آب اطراف و دور تا دور قبر را فرا گرفت اما بر روى قبر جارى نشد. اين مكان شامل مركز اصلى حرم امام حسين عليه السلام و گنبد و ضريح ونيز مدفن شهيدان كربلا است. بر اساس روايتى از رسول خدا صلى الله
عليه و آله، حائر حسين مكانى بسيار مقدس است و عبادت در آن جا فضيلت فراوان دارد.
آن حضرت به ابو سعيد خدرى فرمود: «در زير گنبد و قبه او (امام حسين عليه السلام) دعاها و خواسته‌ها به اجابت مى رسد و تربت و خاك او شفا بخش است. خداوند پيشوايان معصوم را در نسل او قرار داده است».
براى كربلا نام هاى ديگرى هم ذكر شده است كه بيان آن‌ها موجب طولانى شدن سخن است.
منبع
عتبات عاليات عراق دكتر قائدان صفحه ١٠٢
- چهارشنبه
- 25
- مهر
- 1397
- ساعت
- 17:32
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
ارسال دیدگاه