در قرن ٢

معتصم در آن شهر قصرى ساخت و آن را به غلام خود، اشناس، بخشيد.

از آن زمان، پايتخت خلافت عباسى بين سال هاى ۲۲۱ تا ۲۷۶ ق به سامراء انتقال يافت و اين شهر در دوره معتصم بسيار آبادان شد و به اوج شكوفايى و جلال خويش رسيد. معتصم ديوار بزرگ و ضخيمى از آجر پيرامون آن و قصرى براى سكونت خود ساخت و در كنار آن بازار، كاروان سرا و مسجد برپا كرد و هريك از سربازانش را دستور داد تا عمارتى بنا كنند. در دو سمت رود هريك از خليفه‌ها كاخ‌ها و بناهاى زيبايى ساختند، كاخ هاى متصل به شهر تا هفت فرسنگ در امتداد رودخانه جاى داشتند. در سمت غرب دجله هم كاخ‌ها و بناهاى زيادى ساخته شد. هر يك از خليفه‌ها پول هاى هنگفتى، كه عمدتاً افسانه آميز است، در ايجاد كاخ‌ها و گردش گاه‌ها صرف مى كردند. سامراء هنگام مرگ معتصم به اندازه اى باشكوه و آباد بود كه با بغداد پهلو مى زد. واثق و متوكل، فرزندان معتصم، نيز در آبادانى آن كوشيدند. هزينه هايى كه صرف آبادانى اين پايتخت شده به دويست ميليون درهم مى رسيد .

منبع

عتبات عاليات عراق صفحات ١٩٥-١٩٦