پاییز من! بگذار تا آبان بماند
این برگ‌های آخر گل‌دان بماند
بار سفر بسته پرستو بگذار
یک روز دگر مهمان بماند
از یار من پای درختان رد پایی است
بگذار زیر برگ‌ها، پنهان بماند
این نامه‌های رنگ‌رنگ عاشقانه
حیف است دست باد سرگردان بماند
از کوچه‌باغ آرزوهامان گذر کن
نقشی بزن تا آسمان حیران بماند
چون برگ می‌ریزد گناهان مسافر
پای پیاده، اربعین، باران... بماند
- شنبه
- 28
- مهر
- 1397
- ساعت
- 16:22
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
- شاعر:
-
فاطمه نانی زاد
ارسال دیدگاه