یکی از فرزندان مرحوم قاضی نقل می کند:یک بار همراه ایشان به حرم مطهر امام علی علیه السلام رفتم و روش مرحوم قاضی به گونه اي بود که هنگامی که وارد حرم مطهر می شدند حتما زیارت می خواندند و  سپس خارج می شدند. آن روز تا وارد حرم شدند، بدون خواندن زیارت از حرم خارج شدند. فرزندشان پرسیدند که چه شده این کار غیر طبیعی بود که بدون خواندن زیارت نامه خارج شدید. مرحوم قاضی دليل اين كار را اينكونه مى گويد : 

درحرم کسی رادیدم که میدانم نسبت به من بغض وکینه اي دردل دارد،ترسیدم که مرا ببیند و این بغض و کینه دوباره در دلش زنده شود و به این دلیل اعمالش از بین برود! این کرامت واقعی است، نه آن که کسی فرشته ها را ببیند، کرامت حقیقی آن است که انسان در کنار خدا، براي خود چیزي را نبیند .

منبع

كتاب ارزشمند عطش