مرگ سرخ
هنگامى كه حجّاج بن يوسف والى عراق شد، ياران و اصحاب اهل بيت عليهم السلام را تحت تعقيب قرار داد. روزى حجاج از «هيثم اسود» سراغ كميل را گرفت تا او را به قتل برساند.
اسود جواب داد: او پيرمرد سالخورده اى است. حجاج گفت: شنيده‌ام كه بين جمعيتها تفرقه مى اندازد. سپس دستور داد كه كميل را دستگير كنند، هنگامى كه كميل از قصد حجاج آگاه شد، از كوفه گريخت. چون حجاج به او دست نيافت، براى اينكه او را تحت فشار، تسليم كند، حقوق قبيله اش را كه از بيت المال تأمين مى شد، قطع كرد.
هنگامى كه كميل بن زياد از اين جريان آگاه شد، گفت: از عمرم چند سالى باقى نمانده، چرا باعث قطع روزى جماعتى شوم، لذا وارد كوفه شد و به دارالاماره رفت. و خود را تسليم كرد، حجاج به او گفت:
اى كميل خيلى دنبالت گشتم تا تو را كيفر دهم.
كميل گفت : هر چه خواهى بكن كه از عمر من جز اندكى باقى
نمانده و عنقريب بازگشت من و تو به سوى خداست. مولايم به من خبر داده كه قاتل من، تو خواهى بود.
در اين هنگام حجاج نام امام على عليه السلام را برد و كميل صلوات فرستاد. حجاج كه به شدت عصبانى شده بود گفت:
تو در شمار قاتلان عثمانى. به خدا قسم فردى را بر تو مى گمارم كه كينه اش نسبت به على از محبت تو به او بيشتر باشد.
آنگاه «ادهم قيسى» را كه در دشمنى با اهل بيت عليهم السلام معروف بود، بر او گمارد و او
سر كميل را از بدن جدا كرد
شهادت كميل در ٨٢ ه. ق. در سن نود سالگى به وقوع پيوست.
منبع
ره توشه عتبات عاليات صفحه ١٩٥
- جمعه
- 4
- آبان
- 1397
- ساعت
- 13:9
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
ارسال دیدگاه