◾رباعیات
شهادت امام رضا(ع)
عبا بر سرکشید و داد میزد
میان کوچه‌ها فریاد میزد
پرش‌وبالش‌شکست‌تابرزمین‌خورد
فغان از کینه‌ی صیاد میزد
........
میان حجره از پا تا فتاده
به‌خاک تیره صورت را نهاده
جوادش آمده و روضه شروع شد
به دستان پدر تا آب داده
........
اگر بر خاک چشمان ترش بود
جوادش چون به بالای سرش بود
سرش بر دامن فرزند تا دید
به فکر کربلا و اکبرش بود
.........
میان درد بود و روضه‌خوان شد
به دیده دیده‌ام اشکش روان شد
برای مشک سقای حرم سوخت
بهار عمر او تا در خزان شد
.......
شرر بر جسم و جانش شعله‌ور شد
وداعش در همین ماه صفر شد
به غربت ناله‌ و فریاد میزد
به فکر آتش و مسمار در شد