تو دلم یه ارادته، حسرته یه زیارته، غصه ای که یه عادته، برامون
تو غم و تو عزای تو، دل شده سامرای تو،جون ما به فدای تو، آقاجون
امشب تاصبح که ببارم
آروم میشه دل زارم
بازم واسه حرم تو
دلتنگم و بی قرارم، بی قرارم، بی قرارم
خدایی غربتش، عجیبه سامرا
دلم خونه، برا داغ، غریبه سامرا ٢
قامتش دیگه خم شده، طاقتش دیگه کم شده، همدمش آه و غم شده، واویلا
سیر شداز روزگارشو، اومده شب تارشو، میسوزه دل زارشو، واویلا
میزاره زهر، اثرش رو
میسوزونه، جگرش رو
بیشتر از این، میسوزونه
دردو داغش، پسرش رو، پسرش رو، پسرش رو
عزا دارش شدن، همه ارض و سما
دلم خونه، برا داغ، غریب سامرا
خدایی غربتش، عجیبه سامرا...
یادشه غم و دردشو،میگذره شب سردشو،بی صدا گریه کردشو،خزون شد
افتاده یادکربلا،سرهای روی نیزه ها،قدشم یهو بی هوا کمون شد
افتاده باز، یاد معجر
یاد سقا، یاد اکبر
دلخون میشه تا میبینه
طفلی رو که میشه پرپر،جلو مادر جلومادر
با اینکه روضمون، میره کرببلا
دلم خونه، برا داغ، غریب سامرا
خدایی غربتش، عجیبه سامرا...
- چهارشنبه
- 23
- آبان
- 1397
- ساعت
- 10:48
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
صادق اویسی
ارسال دیدگاه