باران ِ پُر مهرِ حرم را دوسـت دارم
الماس ِ چشمان ترم را دوست دارم

وقتی که دفتر نوحه خوانِ ماتم توست
خون گریه ی چشم ِ قلم را دوست دارم

کنج رواق عاشقی... در زیر باران  
طوفانِ شعر محتشم را دوست دارم

هم پایِ جابر....اربعین... پایِ برهنه
تا کربلایت، هر قدم را دوست دارم

چون از ازل مثلِ تمام خاندانم
این خاندانِ محترم را دوست دارم

عمری نمک گیرم کنار سفره ی تو
احسانِ این بیت الکرم را دوست دارم

غرقم میانِ موج موجِ روضه هایت
طوفانِ اشک و سیلِ غم را دوست دارم

وقتی دلم در بزم تو می جوشد از غم
این چای ناب و تازه دم را دوست دارم

جانا اگر مقصد تویی تا پای جانم
این جاده یِ پر پیچ و خم را دوست دارم

نامت دلیلِ آشکار معجزات است
بر نام تو حتّیٰ قسم را دوست دارم

آقا به گیسویت قسم ،از عمقِ جانم
جان دادنِ زیرِ علم را دوست دارم

در بیت آخر یک صِله می خواهم ارباب
گرمایِ آغوشِ حــــــــرم را دوست دارم