ماهم و تابیده از مَهد شهادت
بسته ام در کودکی عهد شهادت
خون حق یاری، روح بیداری
در تنم جاری، باشد از داور
اصغرم اصغر
شیر سرخ کربلا را بچه شیرم
خالق شیرم، کجا محتاج شیرم؟
نو شده فصلم، گوهر اصلم
تشنه وصلم، وصلت داور
اصغرم اصغر
از کف مادر کفن پوشیده ام من
با گلوی نازکم جنگیده ام من
گرچه دیر آمد، آب تیر آمد
جای شیر آمد، شد گلویم تر
اصغرم اصغر
من یداللّهم کسی دستم نبسته
چون پرستو گر پر و بالم شکسته
از عطش نالم، می کند عالم
گریه بر حالم، تا صف محشر
اصغرم اصغر
تشنگی می سوزد از شرار آهم
می چکد مظلومی از طرز نگاهم
بر کنار من، بی قرار من
انتظار من، می کشد مادر
اصغرم اصغر
تاج گل هایم من و خون تاج من شد
بر سر دست پدر معراج من شد
نازپروردم، پر در آوردم
خنده ای کردم، چون گل پرپر
اصغرم اصغر
من به خون پاک خود دین زنده کردم
زان به هنگام شهادت خنده کردم
من خدا بینم، عصمت آیینم
یاور دینم، با رخ احمر
اصغرم اصغر
تا خدا کوچک ترین پیک حسینم
آخرین فریاد لبیک حسینم
این سراپا دل، رهبر کامل
شد به حق واصل، نزد پیغمبر
اصغرم اصغر
شمع محفل، چهره گلگون من شد
مُهر تأیید غدیر از خون من شد
روح اسلامم، نظم احکامم
می رود نامم، تا صف محشر
اصغرم اصغر
دست بابا بر لبم مُهر عطش زد
خون من فواره در ظهر عطش زد
من همه جانم، محو جانانم
مُهر پایانم، من بر این دفتر
اصغرم اصغر
منبع:سایت مدایح
- دوشنبه
- 6
- شهریور
- 1391
- ساعت
- 14:16
- نوشته شده توسط
- جواد
ارسال دیدگاه