یا فاطمه الزهرا(س)

بر زمین افتاده زهرا (س)و نگاهش بر من است
مرغ حق گویی اسیر پنجه ی اهریمن است

آتش وضرب در وپهلوی زهرا(س)، وای من
این گل گلزار طاها راچه وقت چیدن است

گل زمین افتاده،پرپر غنچه ی نشکفته اش
خانه جولانگاه افراد شرور دشمن است

باغبانم،دست بسته می کنم بر گل نگاه
آرزویم اینزمان از شرم زهرا(س)مردن است

در هجوم نانجیبان کودکانم اشکبار
بازهم آغوش مادر بهر آنها ایمن است

می کشندم سوی مسجد مانعش زهرا(س) شده
سهم او از این حمایت،تازیانه خوردن است

فضه آمد تا که بانوی مرا یاری کند
تا ابد قلبم برای محسن او مدفن است

شعر:اسماعیل تقوایی