غروب که می شه
روضه ی سخت مادر و
روزای تلخ حیدرو
یادم میاره
غروب که می شه
زخم پر کبوتر و
قصه ی یاس پرپر و
یادم میاره
روی شونه کوهی از درد
شد هوای کوچه ها سرد
مونده تنها مادر عشق
تو هجوم چل تا نامرد
آتیش و هیزم واویلا
خنده ی مردم واویلا
گوشواره شد گم واویلا
"یازهرا مادرم"
بند دوم
غروب که می شه
زخم گل یاسمن و
لاله روی پیراهن و
یادم میارم
غروب که می شه
غربت سخت یه زن و
دردسرای حسن و
یادم میارم
کشتنش به هیچ دلیلی
مونده با یه روی نیلی
قنفذ و مغیره دادن
اجرشو با ضرب سیلی
قامت کمونه واویلا
مادرِ خونه واویلا
می خواد نمونه واویلا
"یازهرا مادرم"
بند سوم
غروب که می شه
بازم یه دست بسته رو
یه پهلوی شکسته رو
یادم میارم
غروب که می شه
حمله ی دسته دسته رو
نگاه زار و خسته رو
یادم میارم
نیمه شب دعا می خونه
داره بی صدا می خونه
داره روضه های سختی
نذر کربلا می خونه
نیزه و خنجر واویلا
یه پاره پیکر واویلا
غریب مادر واویلا
"واویلا یا حسین"
- چهارشنبه
- 19
- دی
- 1397
- ساعت
- 11:31
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
اسماعیل شبرنگ
محمد جمال رحمتی