دوباره قصه ی نمرود بود و کوهی از هیزم
وکوچه مات در تصویر پر اندوهی، از هیزم
بدست مشعلی از کینه ها افتاد بیت الله
خلیل این بار زهرا بود در انبوهی از هیزم
نفاق وکفر در ذات بدش انداخت تا آتش
جواب دختر پیغمبرش را داد با آتش
ازآنها که ازاین سفره نمک خوردند،میپرسم
سزای مهربانی، مهربانی بود یا آتش؟
"وإن" گفت و میان شعله ها سوزاند تا در را
وقیحانه لگد زد پیش چشم بچه ها، در را
زمان ازحرکت افتاد ودرو دیوار شاهد بود
چگونه تیزی میخ از نفس انداخت مادر را
شکست از ضربهٔ سنگین پایی ناگهان پهلو
گلی را کرد با دردعمیقش نیمه جان،پهلو
میان گریه هرشب شانه های عرش میلرزید
همینکه فاطمه میشد از این پهلو به آن پهلو
- چهارشنبه
- 26
- دی
- 1397
- ساعت
- 11:30
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
عالیه رجبی
ارسال دیدگاه