بند اول:
کربلا میرم تا ،حال من بهتر شه
من زاره کمن، زار الله فی عرشه
الهی کرببلات مزد منِ غلام بشه
خاک پای نوکرات سرمه برا چشام بشه
خرمای نخلای بین الحرمین غذام بشه
یه سلامی که میدم به تو، با همه سلاما فرق داره
حرم تو با حرمهای ، همه ی اماما فرق داره
(حسین...وااای)
بند دوم:
معجزه دیدم از ، روضه ها به عینه
روضه قطعه ای از، بین الحرمینه
دوری از روضه ی تو عمر منو کم میکنه
تو این دنیا دم تو آدمو آدم میکنه
تو محشر مادر تو نوکراتو جم(ع) میکنه
ما همه غلام اکبرت، خواهرا کنیز خواهرت
روز قیامت آقا بکن ، سفارشمو به مادرت
(حسین...وااای)
بند سوم:
منو میشناسن با، عشقت مردم حسین
انی سلم لمن، سالکم حسین
اسمت جاری که بشه، دیده باید تر شه خودش
خدا روضه واسه تو ، میگیره تو عرش خودش
حرمت فرش نمیخواد خاک حرم فرشه خودش
آره میمیرم برات حسین، جوونی من فدات حسین
الهی که نوکرت یه روز، برسه به کربلات حسین
(حسین...وااای)
- چهارشنبه
- 26
- دی
- 1397
- ساعت
- 13:0
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مظاهر کثیری نژاد
ارسال دیدگاه