بارونيه چشما
شال عزا رو دوشا
بيرقاي يا زهرا
تو دنيا
سربند يا حيدر
نوكرا دارن رو سر
توي عزاي مادر
تا محشر
وقف عَلَمِ بي بيِ بدنم
نوكرِ تموم نوكرا منم
عاقبتِ خيرِ من همينه كه
پاي علمِ حسين و حسنم
پاي بي بي تا هميشه ميمونم
اينقده كه بين روضه بميرم
فاطمه كه جاي خود داره ولي
با دعاي فضه روزي ميگيرم
مولاتي يا زهرا ٢
چشمام سمتت خيره
بخدا ديگه ديره
سينه زنه تو پيره
دلگيره
ميدوني اي يارم
كه سگ علمدارم
ريزه خوره دربارم
دلدارم
كافيه فقط رقيه برامون
دستاشو يبار بالا بگيره و
اذن مُردن ماها رو ميونِ
روضه هاي كربلا بگيره و
اين مداليكه دادي به نوكرات
از تموم عالمي سره آقا
دَم ميزنيم و اگه كه نوكريم
با دعاي لطفِ مادره آقا
اربابم اربابم٢
ميشناسن مارو با
نوكريه تو آقا
دعاي بي بي زهرا
تو دنيا
دوست دارن تو جنت
زير علمِ هييت
سينه زنا با غيرت
با تو باشن
مديون دعاي مادر توام
سينه زني و اگر كه بلدم
كافيه برام يه گَردِ قدمات
باشه آقاجون رو سنگ لحدم
هيچكسي محل به منكه نميداد
هرچي دارم از توروضه ها دارم
اربعينايي كه تو حرمتم
از دعاهاي امام رضا دارم
اربابم اربابم٢
- چهارشنبه
- 26
- دی
- 1397
- ساعت
- 20:11
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
عباس میرخلف زاده
ارسال دیدگاه