انگاری کل دنیا آتیش گرفته
ریشه ی نسل طوبی آتیش گرفته
خونه ی عشق مولا آتیش گرفته
چادر بی بی زهرا آتیش گرفته
نگاه زینب، خیره به مسمار
یه رد خونی، مونده رو دیوار
دل دخترش می سوزه
تموم پرش می سوزه
پر معجرش می سوزه
می سوزه
......
خونه ی مرد تنها آتیش گرفته
گل وسط تماشا آتیش گرفته
کوچه میون سرما آتیش گرفته
چادر بی بی زهرا آتیش گرفته
نگاه زهرا، به دست مولاس
نگاه مولا، خیره به زهراس
دل شوهرش می سوزه
تموم سرش می سوزه
پر معجرش می سوزه
می سوزه
.......
زهرا میون کوچه از پا نشسته
با ضرب درب و دیوار پهلو شکسته
مادر تو دود و آتیش با حال خسته
مولا میون کوچه س با دست بسته
رسیده قنفذ، ای داد بیداد
دستای بی بی، از شونه افتاد
دل پرپرش می سوزه
برا حیدرش می سوزه
پر معجرش می سوزه
می سوزه
...
- پنج شنبه
- 27
- دی
- 1397
- ساعت
- 19:0
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
وحید محمدی
ارسال دیدگاه