عطر تن پیمبر از این خانه می‌رود
بال ملک معطر از این خانه می‌رود
از اینکه مهر مادر من آب بوده است
هر چشمی آمده، تَر از این خانه می‌رود
وقتی در آخرین نفسش آه می‌کشد
یک آسمان کبوتر از این خانه می‌رود
با دیدن نگاه پدر فکر می‌کنم
یک شب ز شرم این در از این خانه می‌رود
حیف ازگلی که خانه‌نشینی نصیب اوست
حیف از گلی که پرپر از این خانه می‌رود
دیدی چه زود گرد یتیمی به دل نشست
دیدی چه زود مادر از این خانه می‌رود...
هر جا که می‌روی برو ای دل ولی بدان
راه بهشت آخر از این خانه می‌رود
- پنج شنبه
- 27
- دی
- 1397
- ساعت
- 19:53
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مهدی مردانی
ارسال دیدگاه