ماهی که یک ستاره به هفت آسمان نداشت
جز هاله‌ای کبود از او کس نشان نداشت
گفتن همان و عالمی آتش زدن همان
خورشید بود و جز دل خود هم‌زبان نداشت
تا در شنید قصّه‌اش، آتش گرفت و سوخت
در، چوب بود و طاقت آتشفشان نداشت
از گل لطیف‌تر هوس باغ کرده بود
مجذوب بود و حوصلۀ این و آن نداشت
این چند روز هم به لبش جان رسیده بود
می‌خواست تا علی‌ست بماند، توان نداشت
ممکن نبود حرف علی را زمین نهد
حیدر توان این که بگوید بمان، نداشت
دستاس هم که بود علی دست بسته بود
زهرا که رفت سفره نمک داشت، نان نداشت
مجبور شد علی که حمایل به تن کند
دریای بی‌وفایی یثرب کران نداشت
- دوشنبه
- 1
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 20:53
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حجه الاسلام رضا جعفری
ارسال دیدگاه