آمدی دادی مرا عباس در خواب آبرو
بر گدایان میدهی با اذن ارباب آبرو
میتوانی ولی هرگز نبردی پیش خلق
با بزرگی خودت یک ذره از آب آبرو
سیدی مولا برادر رافقط کردی خطاب
تاببخشی با ادب کردن به آداب آبرو
بی سبب ماه بنی هاشم نخواند اقا ترا
داشته نیت دهد قدری به مهتاب آبرو
دست هایت را به زیر آب بردی تاکمی
با دو دست خود دهی عباس بر آب آبرو
دستگیری میکند فردای محشر دست تو
فاطمه بادست تو بخشد به اسباب آبرو
عکس ها با قاب معمولا تماشائی تر است
عکس این قصه دهد عکس تو بر قاب آبرو
با قیامت میکنی الحق قیامت را به پا
در نمازت نازنین دادی به محراب آبرو
- پنج شنبه
- 4
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 21:43
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن صرامی
ارسال دیدگاه