مستم و لبريز پريشاني ام
گوشه ي اين ميكده زنداني ام
ابر ترك خورده ي باراني ام
دلخوش اين حالت عرفاني ام
كشته ي اين بي سروساماني ام
نذر تو شد اين تن و اين جان من
بي تو نمانده ست مرا جان به تن
بد به دلم راه نده خواهشأ
گاه گداري به گدا سر بزن
منتظر آن شب طولاني ام
دلشده ي عشق توام سال هاست
منت تو روي سرم سال هاست
آب و غذايم شده غم سال هاست
شب همه شب خواب حرم سال هاست
عاشق اين خواب زمستاني ام
درد شدم تربت جانان رسيد
خشك شدم يكسره باران رسيد
خواستم و بيشتر از آن رسيد
از تو به ما خير فراوان رسيد
سائل اين جود و فراواني ام
كوك ترين نغمه ي سازم توئي
عاشقم و دلبر نازم توئي
علت هر راز و نيازم توئي
عبد توام اصل نمازم توئي
بنده ي اين طرز مسلماني ام
آه ز دنياي به هم ريخته
شعر و الفباي به هم ريخته
واي ز درياي به هم ريخته
حضرت آقاي به هم ريخته
غمزده ي آنچه كه مي داني ام
كشته ي ناداني دين دارها
درهمي از كثرت دينارها
يك تن و اين حجمه ي آزارها
آمده ام گريه كنم بارها
شايد از اين داغ بسوزاني ام
اكثرهم آمده لايعقلون
برد مرا شعر به سمت جنون
از قلمم ريخت در اين بيت خون
يال پر از خون شد و زين واژگون
سوخته ي روضه ي حيراني ام
برد ثواب زدنت را كسي
آمد و با اسب تنت را كسي
تكه اي از پيرهنت را كسي
تازه عقيق يمنت را كسي
دلخور از اين شيوه ي مهماني ام
روشني روز كجا شب كجا
آيه ي تطهير كجا سب كجا
كوچه كجا حضرت زينب كجا
مست كجا چوب كجا لب كجا
در طلب آن لب قرآني ام
عاشقم و بر تو اسيرم حسين
بر در اين خانه فقيرم حسين
از همه كس غير تو سيرم حسين
از غم تو كاش بميرم حسين
زنده از آنم كه بميراني ام
- پنج شنبه
- 4
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 21:54
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن صرامی
ارسال دیدگاه