چشم زمان بحال علی گریه میکند
کون ومکان بحال علی گریه میکند
ای دختررسول(ص)گرامی بنای نی
آه و فغان بحال علی گریه می کند
درآستان حضرت حق بیکس و غریب
اهل جهان بحال علی گریه می کند
زینب میان خانه پریشان دل فکار
بی همزبان بحال علی گریه میکند
کلثوم زار و خسته غریبانه چون حسین
گوهرفشان بحال علی گریه میکند
مرغی شکسته بال و پرای دخت مصطفا
درآشیان بحال علی گریه می کند
یاس کبود گلشن عشقی که محسنت
درآستان بحال علی گریه می کند
دارم یقین که ای گل گلزارسرمدی
باغ جنان بحال علی گریه می کند
ابر بهار معرفت ای بضعة الرسول
چون چشم جان بحال علی گریه میکند
نیلوفر بهشت برینی به باغ گل
صدباغبان بحال علی گریه میکند
باخاطری مکدر و محزون همای عشق
درآسمان بحال علی گریه می کند
چشم زمان که ازغم و محنت بخون نشست
چون عاشقان بحال علی گریه میکند
جاری چورود عاطفه دربسترزمان
آب روان بحال علی گریه می کند
آن کوچه های تنگ و غم انگیز شهر عشق
باصدفغان بحال علی گریه می کند
باغ فدک زدست ستمکار. روزگار
ناله کنان بحال علی، گریه می کند
ای بندۂ زکیه که سجادۂ نماز
وقت اذآن بحال علی گریه می کند
مسمار. درب خانه ات ای گوهر حجاب
بی شک نهان بحال علی گریه میکند
مولا حسن بشاخ گلی همچو عندلیب
دل ناگران بحال علی گریه میکند
اشک ذلال عاطفه می ریزد و مدام
صاحب زمان بحال علی گریه میکند
یافاطمه صداقت و پاکی فدای تو
باغ جنان و عالم خاکی فدای تو
- دوشنبه
- 8
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 20:2
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مژده اردبیلی
ارسال دیدگاه