پهن كردم گوشه ي ميخانه اي سجاده ام
در همان گوشه؛الي يوم ابد افتاده ام
گوشه گيري دعب مستان در ميخانه بود
بسكه مي خوردم خودم امروز عين باده ام
زيركي كردم جواب شيخ دادم تا به تا
او يقينش شد كه من ديوانه ام يا ساده ام
شكر اين نعمت بجاي آرم چگونه عاشقان
بر خمارآلودگان ميكده دلداده ام
سر چه قابل تا فداي خاك پاي او كنم
من براي جان سپردن روز و شب آماده ام
كيست ليلاي تمام عالم و آدم،حسين
من كي ام،در كوي او مجنون مجنون زاده ام
هر چه بودم هر چه هستم جاي شكرش باقي است
بسته در كوي حسين ابن علي قلاده ام
- دوشنبه
- 8
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 20:42
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن صرامی
ارسال دیدگاه