قسمتم شد تا گداي ضامن آهو شوم
نه گداي او گداي زئران او شوم
خيره شد چشمم به گنبد خواستم با التماس
خاك پاي خادمان آن سيه ابرو شوم
بوسه ميزد جاروئي در دست خادم صحن را
آرزو كردم در اين صحن و سرا جارو شوم
خار هستم خار اما ميشود در اين حرم
همنشين گل بمانم تا كمي خوشبو شوم
بسكه از او در حرم كار خدائي ديده ام
كار من اين شد فقط مشغول ذكر هو شوم
كاش ميشد ضامن آهو مرا ضامن شود
كاش ميشد تا اسير آن خم گيسو شوم
اين كه تقصير گدايش نيست،ازلطف رضاست
باعث اين شد كه من در اين حرم پررو شوم
- دوشنبه
- 8
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 20:43
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن صرامی
ارسال دیدگاه