مکـن از داس هراس بـاغ اگـر دارد، یاس
یـک بیابـان دشمـن منم و یک عباس
آسمانم مـن و عبـاس علـی ماه من است
چه غم از روبهیان، شیر به همراه من است
مرحبا عباسم
سفـر مــا شــد طـی یک سفر هست از پـی
تــو ولــی بـر ناقــه مـن ولـی بـر سـر نی
دست گلچین ننهد هیچ گلی در باغت
غم نهـد روی غم و داغ به روی داغت
مرحبا عباسم
وه از ایــن، اقبالــم فاطمـــه، دنبالـــم
همه جا با من هست تــا لــب گــودالم
منکه شمع و گل و پروانه و بلبل دارم
گلفروشـم مـن و هفتاد سبد گل دارم
مرحبا عباسم
فانوسهای اشک - علی انسانی
منبع:سایت مدایح
- پنج شنبه
- 9
- شهریور
- 1391
- ساعت
- 14:36
- نوشته شده توسط
- جواد
ارسال دیدگاه