طاقت بيار يه كم
روى خاكا نشين
با اين كه افتادى
تو كوچه رو زمين
سخته واسه من ، ببينم كه نامرداى بى حيا
مى زنن تو رو ، تو كوچه جلو چشم من بي هوا
دست زخمى تو، بذار روى شونم يه كم راه بيا
مادر بيا بيا مادر بيا بيا
از رو زمين پاشو
اى بنت مصطفى
سر كن چادرتو
اى ناموس خدا
زخم قلب من ، شده مثل زخماى تو بى عدد
شد غرور من ، كنار قباله ، تو گوچه لگد
مادرم بيا ، با اين كه شده راه اين كوچه سد
مادر بيا بيا مادر بيا بيا
ديدم زدن تو رو
پيش چش ترم
سايت كم نشه هيچ
وقت از روى سرم
پيش من زدن ، رو بازوت يه عده توى كوچمون
واى خداى من ، چرا پيرهن تو شده لاله گون
از تو كوچه تا ، در خونه ريخ(ت) رو زمين از تو خون
مادر بيا بيا مادر بيا بيا
- یکشنبه
- 14
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 10:23
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
اصغر چرمی
ارسال دیدگاه