چنان در سجده هایش استقامت می کند زهرا
سر سجاده تدریس عبادت می کند زهرا
تبسم می کند حیدر همین که گوشه ی خانه
برای زینبش قرآن تلاوت می کند زهرا
علی را در خداوندش، خدا را در همانندش
خدا را هر کجا باشد زیارت می کند زهرا
عسل می‌ریزد از نام علی، هنگام تسبیحش
خدا را با علی گفتن ضیافت می‌کند زهرا
به دار الحکمه ی زهرا خلافت می کند حیدر
به دار الحکمه ی حیدر خلافت می کند زهرا
برای شمع و پروانه که راه عشق می جویند
کفایت می کند حیدر، کفایت می کند زهرا
به یادش یاس می کارم معطر می شود روحم
به دل حب علی باشد سرایت می کند زهرا
سوالی داشتم پرسیدم از تاریخ گریان شد
و پاسخ داد احساس کسالت می کند زهرا
به مجروحان جنگی سر زدم با درد میخوابند
نمی دانم چگونه استراحت می کند زهرا
به آن میخی که با شرمندگی کج شد توجه کن
اگر هم سخت، دنیا را هدایت می کند زهرا
به کرسی شفاعت می نشیند با دلی پر خون
قیامت را به یک آهش قیامت می کند زهرا
و با پیراهنی که گرگ ها صد پاره اش کردند
تمام شیعیانش را شفاعت می کند زهرا
- چهارشنبه
- 17
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 14:46
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
علی حسنی
ارسال دیدگاه