• سه شنبه 15 آبان 03


شعر شهادت حضرت زهرا (س) -(از خشم پنجه های خزان در سرای گل )

663

از خشم پنجه های خزان در سرای گل 
کوتاه شد ز ساحت گلخانه پای گل

غارتگران به قصد کدورت که داشتند
آتش زدند بر حرم کبریای گل

از سنگ فتنه رونق بازار گل شکست 
آئینه رخت بست ز دولتسرای گل

در باغ از هجوم تطاول دگر نماند 
آثاری از طراوت سرو و صفای گل 

گل سوخت غنچه سوخت چمن سوخت باغ سوخت
در نوبهار لاله خزان شد بلای گل 
 
از ضرب تازیانۀ عصیانگران باغ 
تصویر زخم بود سراپا قبای گل 

خشم خزان ، تهاجم آتش، بلای خار
فرصت نداد از چه ندانم برای گل

طوفان حادثات در از باغ چون گشود
بستند زاغکان ، پر و بال همای گل

از تندر حوادث و موج هجوم خشم 
گل شد فدای غنچه و غنچه فدای گل 

حق داشت باغبان همه شب ناله سر کند
گه در عزای غنچه و گه در عزای گل 

تنها نه باغبان در و دیوار می گریست 
آرام و بی ریا ز غم ماجرای گل

حاجت به شِکوِه نیست دگر از شُکوه عشق 
در عرصه ای که هست خدا خونبهای گل

بانوی گل ؛ شُکوه شهادت مبارکت
ای نام نامیت ، شرف و اعتلای گل

جنت در آرزوی جمالت در انتظار
با این امید، گل بفشاند به پای گل

«شب خیز» لب ببند و از این قصه در گذر 
آخر کجا سزاست ز الکن رثای گل
ـــــــــــــــ
شِکوِه : گله؛ شکایت
شُکوه : شأن . شوکت . حشمت . بزرگی . بزرگواری . جاه و جلال

  • پنج شنبه
  • 18
  • بهمن
  • 1397
  • ساعت
  • 12:35
  • نوشته شده توسط
  • ابوالفضل عابدی پور

برای بارگذاری فایل در سایت اکانت مداحی بسازید



ارسال دیدگاه



ورود با حساب گوگل

ورود کاربران