بند اول
نیمه شبه،دل فلک،گرفته
تو آسمون،عزا ملک،گرفته
نیمه شبه،صدای گریه،میاد
صدای ناله ای،شبیه،فریاد
امیر کل هستی،با یه دل پریشون
فاطمه شو میده غسل،میباره مثل بارون
داره کفن میکنه دلبرش رو
توی تابوت میذاره همسرش رو
تو دل شب تا که نبینه دشمن
چه بیصدا دفن میکنه،تموم لشکرش رو
(لا اله الا الله شده مدینه غوغا
صفای خونه میره به روی دوش مولا)
(زهرا خدانگهدار)
بند دوم
نیمه شبه،تشییع یاس پرپر
میریزه آب،اسما میمیره حیدر
امون از اون،لحضه ای که،نگاهش
میفته به پهلو و زخم بستر
میرسه دست اون به،سینه و جای مسمار
میشینه رو زمین و،سر میذاره رو دیوار
کجا میری بمون پیشم بهارم
بعد تو من چجور طاقت بیارم
تنها نذار منو،با اشک زینب
وقتی بهونتو میگیره،میگه مادر ندارم
(لا اله الا الله جونه علیه بر لب
چادر خاکی امشب به روی دوش زینب)
(مادر خدانگهدار)
بند سوم
بی مادری،دیگه نصیبه،ما شد
قامت بابامون دیگه،دوتا شد
هر بلایی،سر ما اومد از اون
کوچه ها و سیلی بی هوا شد
میون آتیش و دود،تموم پیکرش سوخت
یه نانجیب لگد زد،مادرمو به در دوخت
لالایی مادرم خوابیده امشب
راحت شد و نمیسوزه توی تب
تموم اون درداشو با خودش برد
شال عزاس به گردن،ام کلثوم و زینب
(لا اله الا الله همدم مرتضی رفت
مادر خوبه ارباب لاله ی مجتبی رفت)
(مادر خدانگهدار)
- جمعه
- 19
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 22:11
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیرحسین سلطانی
ارسال دیدگاه