اول شعر تو دفتربه چه دردم ميخورد
قلم و حافظه آخر به چه دردم ميخورد
جا براي خود من نيست دراين شهر شلوغ
من آواره كبوتر به چه دردم ميخورد
مست ساقي شده ام،مستي ام از ساغرنيست
بي تماشاي تو ساغر به چه دردم ميخورد
با پرستيدن تو بنده مسلمان شده ام
بي تو اين مسجد و منبر به چه دردم ميخورد
اين كبوتر شدنم زيرسر گنبد توست
بي طواف حرمت پر به چه دردم ميخورد
سرسالم بخدا بار اضافي ست به تن
بي جنون واقعأ اين سر به چه دردم ميخورد
ساعت نوكري ام عمر مفيد است فقط
بي توعمر دوبرابر به چه دردم ميخورد
هرنفس دم زنم از نام قشنگ تو فقط
بازدم بي دمت آخر به چه دردم ميخورد
- شنبه
- 20
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 20:48
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن صرامی
ارسال دیدگاه