مورّخان وصایای قبلۀ عالم،
بو نوع گؤردوم ائدیب «رُوضَةُ الصَّفا» ده رقم
کی چون حبیب خدا حَجَّةُ الوداعیندن،
گلیب مدینۀ عرش آشیانه قویدو قدم
یئتیشدی پیک خدا یعنی جبرئیل امین،
که : « ای خلاصۀ ایجاد و افتخار اُمَم!
ریاض عالم اولوب سبز آب لطفوندن،
اگر چه غمدن اؤزون بیردم اولمادین خرّم
دم اولدو کیم ائده سن عزمِ بزمِ یارِ ازل،
دم اولدو کیم اولاسان زیب گل سِتان ارم
دم اولدو کیم اولا روحِ مطهّرین آزاد،
بو چار میخ طبیعتدن ای مسیحا دم»!
آلیب قرارینی ألدن او کوه تمکینین،
هوای شوقِ ملاقاتِ خالقِ اکرم
فضای قدسه آچیب بال، طایر روحی،
یئتیشدیگی قفس آب و گِلدن ائیلیه رم
اولوب وجود شریفینه درد و تب عارض،
وئریب صحابیه یوز یوز بلا و محنت و غم
نهال قدّی اولوب تا فتادۀ بستر،
صحابه قامتینی بار غمدن ایلیه خم
فغان و ناله اولوب ارض و آسمانه بلند،
گؤروندو خلقده آثار محنت و ماتم
صد ای غلغلۀ «وا محمّدا» دن او گون،
گؤز آچدی غشّدن اول سرور ستوده شیَم
بویوردو : «ای ره دین أوزره جان نثارلریم،
تمامیمیز دل مجروحیمه اولوب مرهم
رفاقتمیده بروز ائیله دیز محبّتلر،
محبّتیمده نثار ائیله دیز نقودِ دِرَم
سیزه متاعیمی مستحسن ائیله دیم مبذول،
شعاع هدایتیمیله که اولدو رفع ظلم
چو ایندی گئتمه لیَم دارِ ملکِ عُقبایه،
شتابیله گئتیرین کاغذ و دوات و قلم
که بیر وصیّت ائدیم سیزلره ائدین تحریر،
رسالتیمده بو تبلیغ قالماسین مبهم
او نامه سیزلری تا باب علمه واصل ائده،
او باب علم که اسرار غیبه دیر ملهم
او باب حقّ او دور بابِ بارگاه جلال،
او باب حق کیم اودور باب باروی مبرم»
اولوب بو امرده بعضی صحابه لر مانع
که تبدن عارض اولوب حال مصطفایه الم
بیزه کفایت ائدر بعده کلام خدا،
امور شرعده قرآن بس دگیلمی حکم
خلاف یکدگر اول بزم محنت افزاده،
دوشوب مجادله اصوات خلق اولدو علم
دوباره گؤز آچیب اول غشّدن رسول خدا،
قیلیب مشاهده بو حالی، حالی اولدی دژم
ائدیب صحابیه حکمِ خروج، اول سرور،
علی دن ئوزگه اونا قالمادی کیمی محرم
مُهیمنا! نه ایمیش سرّ اُول وصیت کیم،
صحابه اولمادیلار راضی تا اولیدی رقم
او امتناعیدی کیم اولدو باعث شورا،
او امتناعیدی کیم دوشدو غیرلر اقدم
او امتناعیدی کیم قاسطون لشکر شام،
تمامی صبح ظفر اوزره چکدیلر صارم
او امتناعیدی کیم قیلدی مجتبانی شهید،
ائدیب جگرلرینی پاره پاره زهر ستم
او امتناعیدی کیم ابن سعد بد اختر،
نحوستیله چکیب دشت کربلایه حشم
او امتناعیدی کیم امت اولدی زار و ذلیل،
او امتناعیدی کیم گرگ اولوب شبان غنم
او امتناعیدی کیم اولدو زار و خانه نشین
وزیر حقّ شهِ بوتراب زادۀ غم
وصی حقّ علی اولدوغون اقامه ائدر،
بیان واقعه دی نقل نامۀ معجم
علی برابری یوخ کیمسه خلق امکاندان،
محالدیر بو کیم اولسون حدوثه جفت قِدَم
اولوردی خلق جهاندان برابری او شهین،
برابر اولسا اگر مهر و ذرّه، قطره و یَم
کلام ناطق حق حیف کنج عزلتده،
نخست حرف مضاعف کیمی اولوب مُدغَم
خزانِ غمده قالیب بلبل فصاحت لال،
آچیب ریاض شریعتده نطق هر ابکم
روامیدیر که سلیمانه آصف اولسون دیو،
روامیدور اولا عفریت الینده خاتم جم؟
روامیدیر که ائده پست سبطِ عمرانی،
مقام علم و تفضّلده باقل و بلعم؟
او قطب دایرۀ ممکناتدیر، ای دل!
مدارینا فلک و نور نیّرِ اعظم
سحاب همّت و کیوان شکوه و عرش سریر،
سپهر قدر و قدَر قدرت و قضا توأم
غیاث ملّت و غوث نجات و غوث امید،
کف کفایت و کهف الامان و کان کرم
علی امیر و علی آمر و علی مأمور،
علی رفیع و علی اَرفع و علی اَفخم
علی نعیم و علی ناعم و علی منعم،
علی علیم و علی عالم و علی اعلم
علی رضیّ و علی روضه و علی رضوان،
علی قسیم و علی قاسم و علی مقسم
بلند رتبه امیرا مدایحینده اگر،
به سان سوسن آزاده «سیّد» آچسین فم،
محالدیر کیم ائده وصف ذات بی بَدَلین،
وجود محضدن آیا خبر بولورمو عدم؟
نشانۀ کرمین بذل زادۀ آزر
نمونۀ نفسین نطق عیسی مریم
خیالینیزه قدم یئتمز ارتفاعیله،
جلال و جاهیوه گر نه سپهر اولا سلّم
شها او کس دگیلم دار مُلک دونیادا،
کی شوق دِرهم ائده خاطریم اولا دَرهم
امید خلعت عفویندی قلب زاریمده،
نه شوق خرقۀ خلقان نه دیبۀ معلم
- یکشنبه
- 21
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 12:26
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
سید عظیم شیروانی
ارسال دیدگاه