دردا که با دلبر شبی را سرنکردیم
یک لحظه ترک گرمی بستر نکردیم
گفتند تقوا بال پرواز است امّا
یکبار فکری بهر بال وپر نکردیم
درپیش چشم خود هزاران بار هر روز
دیدیم مرگ خود ولی باور نکردیم
نامحرم از راز دل ما گشت آگاه
دراین صدف یک قطره را گوهر نکردیم
دیدیم طفلان یتیم و ای دریغا
دستی برآن گل ها نوازشگر نکردیم
دادیم برحق وعده ی ترک گناهان
یک روز هم اعمال خود بهتر نکردیم
حاشا نصیب ما شود وصل رخ یار
ما خویشتن را لایق دلبر نکردیم
ای وای وقت رفتن است وتوشه ای نیست
فکری برای توشه ی محشر نکردیم
ما از سیه کاری خود شرمنده هستیم
وقتی«وفایی» جز سیه دفتر نکردیم
- چهارشنبه
- 24
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 11:52
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
استاد سید هاشم وفایی
ارسال دیدگاه