حسین جان....
زمزمه الهی ....
منم من . گنه کار. تویی تو . خطاپوش
رسیدم . گرفتارِ. بگیرم. در آغوش
الهی...
ندیده. گرفتی. همیشه گناهم
به دسته. کریمت. به گریه. نگاهم
الهی...
گناهِ زیادم ضرر زد به سالم
شبیهِ شهیدان به فکر وصالم
الهی ....
به تیرِ محبت دلم را هدف کن
مرا تو فدای امیرِ نجف کن
علی جان ...
تورا جان ِ زهرا تورا جانِ حیدر
بحق ِ حسینت مرانم ازاین در
حسین جان ...
سلام ای کسی که عزیز ِ خدایی
تو آقایِ عالم شهِ کربلایی
حسین جان ...
شب جمعه مادر به قدی خمیده
ببوسد به گریه گلوی بریده
بنی ...
ازاین غم چه خاکی روی سر بریزم
شهید ِ غریبم سرت کو ؟ عزیزم
حسین جان...
به پیش نگاهم به هم خورده مویت
شد آخر بریده بریده گلویت
حسین جان ...
حرم بی اباالفضل ندارد پناهی
ببین مانده زینب میان ِ سپاهی
علمدار...
چه بد با عمودی سرت را شکستند
سرت را به زحمت روی نیزه بستند
علمدار...
زنی با حیاشد اسیر و گرفتار
کشیده مسیر عقیله به بازار
علمدار...
- پنج شنبه
- 25
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 20:51
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
قاسم نعمتی
ارسال دیدگاه