دلم خونه چن وقته از رفتنت
چشام از غمت خیس و بارونیه
چه غوغاییه این شبا کربلا
میون شهیدا چه مهمونیه
رفیق شهیدم چه جات خالیه
تو رفتی و غم با دلم مونسه
شده شهرمون خونه ی ماتمت
چه سخته که این خونه بی یونسه
بدون تو هیأت پر از ماتمه
شدی آسمونی تو از بینمون
یه عمری پای روضه ها سوختی
که حالا برامون شدی روضه خون
خداحافظ ای داغ بی انتها
خداحافظ ای پیکر سوخته
چه رازی تو چشماته که اون نگات
نگام و به تابوت تو دوخته
- جمعه
- 26
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 15:30
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن ناصحی
ارسال دیدگاه