تو گل گلزار ولاهستی
همسر پاک مرتضی هستی
بعد داغ حسین و عباست
دیده گریان کربلا هستی
آه و واویلا آه و واویلا
تو سراپا شوری واحساسی
بیت حیدر غرق گل یاسی
مرهم درد زینب و کلثوم
یار حیدر مادر عباسی
آه و واویلا آه و واویلا
تو شنیدی گل ها شده پرپر
تو ندیدی بریده شد حنجر
تو شنیدی شهادت اکبر
تو ندیدی صد پاره شد پیکر
آه و واویلا آه و واویلا
تو شنیدی عباس تو جان داد
تو شنیدی بر او شده بیداد
تو ندیدی ز صدر زین افتاد
تو ندیدی که تشنه لب جان داد
آه وواویلا آه و واویلا
تو شنیدی زینب خمیده شده
تو ندیدی گلو بریده شده
تو شنیدی که غنچه چیده شده
تو ندیدی به خون تپیده شده
آه و واویلا آه و واویلا
تو شنیدی آتش به خیمه زدند
سر پاک حسین به نیزه زدند
تو ندیدی به ضربه سیلی
بر رخ کودکان چه لطمه زدند
آه و واویلا آه و واویلا
تو شنیدی که بی بهانه زدند
تو شنیدی که ظالمانه زدند
تو ندیدی که عصر عاشورا
کودکان را به تازیانه زدند
آه و واویلا آه و واویلا
تو شنیدی خون شد دل زینب
تو شنیدی ذکرش شده یارب
تو ندیدی بوده به تاب و تب
توندیدی روزش شده چون شب
آه و واویلا آه و واویلا
گرچه کرب و بلا ندیدی تو
ماجرا را فقط شنیدی تو
بهر داغ حسین و عباست
از غم و غصه ها خمیدی تو
آه و واویلا آه و واویلا
همه عالم بود پریشانت
شد فدایی دین جوانانت
جان فدای پیکر بی جانت
دیده ما همیشه گریانت
آه و واویلا آه و واویلا
دشمن دین شکسته حرمت تو
مانده خاکی هنوز تربت تو
ای صفابخش قلب هر شیعه
جان عالم فدای غربت تو
آه و واویلا آه و واویلا
- یکشنبه
- 28
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 0:55
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
- شاعر:
-
رضا یعقوبیان
ارسال دیدگاه