شاهِ جهان، امیر مظفّر، علی علی
کوهِ شکوه و شاهِ فلک فر، علی علی
شاهی که جلوه ی رُخ او تافت از ازل
آفاق را نموده منوّر، علی علی
در ذات او صفات خدایی ست جلوه‌گر
مرآت حق و مظهر داور، علی علی
حرزِ ولایتش که امان از مخاوف است
جبریل کرده نقش به شهپر، علی علی
بگشای چشم خویش بر این نیلگون رواق
بنوشته بر کتیبه اش از زر، علی علی
در آسمانِ مجد و کرامت، در این جهان
مِهرِ سپهر و کوکبِ اَزهر، علی علی
وصفِ رُخ علی چه توانم؟ که حُسن دوست
در آن رُخ نکوست مصوّر، علی علی
آری، به یاد ابروی مردانه علیست
هرکس کشیده باده ز ساغر، علی علی
بحرِ علوم و دُرج حقایق، سحابِ فضل
فصلُ الخطاب و صاحبِ منبر، علی علی
بر خوانْ حدیثِ لَحمک لَحمی، تو از صحاح
با احمد آن که بود برابر، علی علی
شیر خدا، امام هُدی، شاهِ مُقتدی
داماد و هم وصی پیمبر، علی علی
بیت اللّه است کعبه ز میلادش از شرف
در کعبه آن که زاد ز مادر، علی علی
آن شهسوارِ قلعه گشا، میرِ صفشکن
دُلدُل سوار و خواجه قنبر، علی علی
آن یکه تازِ روزِ اُحُد، آفتابِ بدر
کشورگشای و فاتح خیبر، علی علی
مصباح خُلد و صاحبِ تاجِ کرامت است
واندر بهشت، صاحب افسر، علی علی
روز حساب بشنوی از حلقه بهشت
نامش چو حلقه آمده بر در، علی علی
میزانِ عدل و فاصلِ یوم الحساب اوست
معیارِ حقّ و شافع محشر، علی علی
ای شیعه شاد باش، که باشد به رستخیز
سلطان خُلد و ساقی کوثر، علی علی
- جمعه
- 3
- اسفند
- 1397
- ساعت
- 15:2
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محمّدحسین آیتی بیرجندی
ارسال دیدگاه