با خود آورده ز مقتل خبري را كه مپرس
ديده پرپر زدن بال و پري را كه مپرس
وارد خيمه كه شد،حضرت سجاد خميد
ديد از عمه ي خود چشم تري را كه مپرس
جگرش بود كه اينگونه به غارت ميرفت
هنده بلعيده دوباره جگري را كه مپرس
چه نياز است به خنجر خود او جان ميداد
داده از دست حسينش پسري را كه مپرس
بعد از آن حمله ي ده اسب به مقتل،زينب
ديد بر پيكر خونين اثري را كه مپرس
آمد و همسفرش ماه بني هاشم بود
رفت و مي ديد سر ني قمري را كه مپرس
بايد اينقدر پر از دلهره باشد زينب
پيش رو داشت عقيله سفري را كه مپرس
-او نديده است در اين معركه جز زيبائي
پس نشان داده به عالم هنري را كه مپرس
سر خود را چه تعجب كه به محمل كوبيد
روي ني ديده در آن حال سري را كه مپرس
- چهارشنبه
- 15
- اسفند
- 1397
- ساعت
- 18:31
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن صرامی
ارسال دیدگاه