دردت به جان دخترت پس پيكرت كو
خشكم زده با ديدنت بال و پرت كو
با اصغرت رفتي به ميدان،خاطرم هست
تنهاي تنها آمدي پس اصغرت كو
زحمت كشيدي آمدي با سر خرابه
بابا عصاي پيري ات كو،اكبرت كو
گفتم مي آيد با تو ديدارم عموجان
خشكيده لب هايم پدر آب آورت كو
با اين ترك هاي لبت سخت است صحبت
آرام مي پرسم پدر موي سرت كو
لطفأ نگير از من سراغ گوشواره
من هم نمي پرسم پدر انگشترت كو
بابا به ما كه بد گذشت اين ميهماني
آن خنده هاي دلنشين خواهرت كو
افتادم از ناقه در آن صحرا،دل شب
آن شب نگفتي با خودت كه دخترت كو
از من نپرس اصلأ چرا مويم سفيد است
از تو نمي پرسم پدرجان پيكرت كو
- چهارشنبه
- 15
- اسفند
- 1397
- ساعت
- 18:43
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن صرامی
ارسال دیدگاه