این الرّجّبیًون

کنون که ماه رجب چهره از نقاب انداخت
خدا به مرحمت از عاصیان عذاب انداخت

برای تربیت نفس خود زجا برخیز
خدا سفینه‌ی امداد را بر آب انداخت

سفینه‌ایی که علی ناخدای آن باشد
به وسعت همه‌ی بحر،حق ثواب انداخت

من از حقیقت یا ذالجلال فهمیدم
که حق به چاه گنه بهر من طناب انداخت

تمام روزی عالم سحر شود تقسیم
سحربیاکه‌خداکشتیت‌برآب‌‌انداخت

ز بعد ماه رجب میرسد مه شعبان
برای ماه صیامت،خدا شراب انداخت

شراب کهنه مرا مستی مدام دهد
شنیده‌ام همه وصفش،دهانم‌آب‌انداخت