• پنج شنبه 9 فروردین 03

 قاسم نعمتی

غزل مصیبت امام هادی علیه السلام -(در آسمان سامرا پیچیده بوی من)

555

در آسمان سامرا پیچیده بوی من

یادِ مدینه مانده بُغضی در گلوی من

هرشب بیادِ مادرِخود جامعه خواندم

شرحِ صفاتِ مادرم شد گفتگوی من

با دستِ بسته از مدینه راه افتادم

در هرنمازم اشک شد آبِ وضوی من

با بی ادب های عرب تبعید مشگل شد

رویِ سپاهی واشده دیگر به روی من

منزل به منزل رفته ام با پیکیری سالم

بر هم نخورده با تکانِ نیزه موی من

طعمِ شبِ سردِ خرابه را چشیدم من

بازی شده در چند جا با آبروی من

شکرِ خدا ناموسِ من در پرده پنهان بود

آن شب میانِ خانه وقتِ جستجوی من

چون عمه در بزم شرابی گیر افتادم

شد مرگ آن لحظه تمام آرزوی من

بی تربیت ظرفِ شرابش را تعارف کرد

چشمان یک جمعیتی خیره به سوی من

بر خورد  بر شخصیتم با آنکه مَردَم من

تصویر ِ زنها زنده شد در روبروی من

قرآن نه، شعری خواندم ومجلس عوض گردید

اصلا نخورده دست بر ترکیب روی من

شکر خدا بازی نکرده با لبم چوبی

باخیزران ضربه نخورده بر سبوی من

بر خیزران و طشت و هرچه مست لعنت

بر آنکه دندان حسین بشکست لعنت

  • دوشنبه
  • 20
  • اسفند
  • 1397
  • ساعت
  • 17:15
  • نوشته شده توسط
  • ابوالفضل عابدی پور

برای بارگذاری فایل در سایت اکانت مداحی بسازید



ارسال دیدگاه



ورود با حساب گوگل

ورود کاربران