سیزده ماه رجب آمده ست
روز شعف، ماه طرب آمده ست
من که طلبکار طرب بوده ام
منتظر ماه رجب بوده ام
آمدی ای ماه دلارای من
سیزده است عید طربزای من
کعبه در این روز شد آراسته
حرمت این ماه خدا خواسته
مولد شاهنشه هر دو سرای
پرتو ذات حق و نور خدای
ای رقم فرّخ پروردگار
آینه دار رخ پروردگار
ای علی عالی فرخنده پی
راه تو شد با قدم صدق طی
مظهرِ اللّه پرستی تویی
تاج سر عالم هستی تویی
عشق تو روشنگر دلها بُوَد
مایه اُمّید دل ما بُوَد
نیست ز مهر تو کسی بی نیاز
هر گرهی را کنی از لطف باز
ما که به درگاه تو باز آمدیم
راستی از روی نیاز آمدیم
من که نبردم به صفات تو راه
از چه کنم دفتر و دیوان سیاه
مدح تو بسیار سرودم ولی
از تو مرا شرم بُوَد یاعلی
گرچه بسی دُرِّ سخن سفته ام
در خور تو کی سخنی گفته ام؟!
بسته به روی خردم این در است
تو دگر و گفته من دیگر است
این قدرم بس که مس دل مرا
زر شده، ای مهر تو ام کیمیا
ذرّه ناچیزم و تو آفتاب
جان و دل از مهر تو در التهاب
گمشدگان را چو تویی دستگیر
گم شدهام دست مرا هم بگیر
زنده دل ما به ولای علیست
جز به ولایش دلم آرام نیست
مدح علی پیش خدا خود دعاست
چون که دعا نزد علی التجاست
ورد من این است ز روشندلی
دست من و دامن تو یا علی
- یکشنبه
- 26
- اسفند
- 1397
- ساعت
- 14:5
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
ارسال دیدگاه