قطره ام اما به فکر قطره ماندن نیستم
آنقَدر در یاد او غرقم که اصلا نیستم
بر قلم آنکس که میراند سخن من نیستم
بی علی در فکر یک پایان روشن نیستم
بی خود از خود میشوم تا نام او را میبرند
قدسیان این ذکر را تا عرش اعلی میبرند
قطره بودم آمدم مبهوت دریایم کنند
موجها فکری برای تشنگی هایم کنند
ذره باشم تا غبار راه مولایم کنند
سخت مجنونم بگو مردم تماشایم کنند
با مفاتیح الجنان چشم او در باز شد
یا علی گفتم صد وده بار وعشق آغاز شد
ابر مبهوتش شد وبا جوهر باران نوشت
باد هو هو کرد وبا یادش هوالقرآن نوشت
ماه او را چارده بار از صمیم جان نوشت
نوبت خورشید چون شد نور جاویدان نوشت
ابر وباد وماه وخورشید وفلک کاتب شدند
خوشنویسان علی بن ابی طالب شدند
ذکر او را گفته حتی کوه ودریا ودرخت
یا علی گفتن چه آسان ! باعلی بودن چه سخت
جز علی از هر چه در دنیاست بر بستیم رخت
سال وفال وحال ومال واصل ونسل وتخت وبخت
نیست در این شهر یاری جز علی یک شهریار
لافتی الا علی لاسیف الا ذوالفقار
من نمیگویم از این مِی کی مَنوش وکی بنوش
حضرت ساقی به من فرمود پی در پی بنوش
آستان بوسش بمان وبا خیال وی بنوش
می بنوش ومی بنوش ومی بنوش ومی بنوش
عشق مولایم علی این گونه مستم کرده است
بر در میخانه ها صهبا پَرستم کرده است
دوش درویشی صدا میزد دل ودلبر علیست
ماهمه لب تشنه ایم وساقی کوثر علیست
دست حق وشیر حق وحضرت حیدر علیست
اولین مظلوم عالم بعد پیغمبر علیست
عاقبت این عشق انسان را الهی میکند
باعلی هر کس که باشد پادشاهی میکند
او جمالی دلربا را دیده در صبری جمیل
صبر او ایمان او ورد زبان جبرئیل
هست راه پیچ در پیچ قیامت را دلیل
داستان آتش ودستان محتاج عقیل
عارفان غرقند در ژرفای اقیانوسی اش
مایه ی فخر ملائک میشود پابوسی اش
در حریمش میوزد گویی نسیم از هر طرف
هم کبوتر میپرد هم یاکریم از هر طرف
میرسد بانگ صراط المستقیم از هر طرف
هم فقیر وهم اسیر وهم یتیم از هر طرف
هر که باشد هر چه باشد او پناهش میدهد
صاحب این خانه بی تردید راهش میدهد
نقطه ی آغاز در این عشق عام الفیل شد
با ولایت بعد از این دین خدا تکمیل شد
جبرئیلی که چنین شایسته ی تجلیل شد
از کلاس اول او فارغ التحصیل شد
سالهای سال میگردد جهان دنبال او
بشنو از نی چون حکایت میکند از حال او
- سه شنبه
- 28
- اسفند
- 1397
- ساعت
- 10:58
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
احمد حسین پور علوی
ارسال دیدگاه