بند اول
یه سال و نیمه بعدت عزا گرفته زینب
به یاد قتلگاهت.........نوا گرفته زینب
یه سال و نیمه بعدت به غصه ها اسیرم
بیا که از فراقت.........دیگه دارم میمیرم
داداش کجایی،بسه جدایی
بیا ببین که خواهرت شده هوایی
به حال و روزم،بکن نگاهی
شهید بی سرم قتیل نینوایی
نفس آخرم،شده ای بی سرم
بیا پیشم تو ای،غریب مادرم
غریب مادرم...
بند دوم
تا که تو رفتی بعدت روزارو میشمارم
تموم لحظه ها از.......غمه تو بیقرارم
تا که تو رفتی بعدت سیاهه روزگارم
اونقده غصه خوردم........که پیر این دیارم
دلم شکست و،قدم خمید و
نصیب خواهرت شده موی سفید و
یادم نرفته،هنوز یه صحنه
جلو چشام سرت رو از قفا برید و
نمیشد باورم،تو بری من برم
اسارت بعد تو،غریب مادرم
غریب مادرم...
بند سوم
تا که تو رفتی گفتم کاشکی منم بمیرم
ولی یه سال و نیمه.......برات عزا میگیرم
تا که تو رفتی رفتم بعد تو کوفه و شام
شنیدم از همه من.......طعنه و لفظ دشنام
به چوب محمل،زدم سرم رو
خودت دیدی که میکشیدن معجرم رو
به زخم قلبم،نمک پاشیدن
به ضرب کعبه نی شکستن این پرم رو
کبوده پیکرم،روی گونه ی ترم
بیا بالا سرم،غریب مادرم
غریب مادرم...
- دوشنبه
- 5
- فروردین
- 1398
- ساعت
- 15:58
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیرحسین سلطانی
ارسال دیدگاه