نادِ علی یادِ علی ، دستم و اِمدادِ علی
باده به من داده علی ، در دلم اُفتاده علی
هِله امروز امیرِ درِ میخانه تویی
هِله فریادرسِ این دلِ دیوانه تویی
کعبه یک سنگِ نشانیست که رد گم نشود
تا بدانند همه صاحبِ این خانه تویی
مستِ علی .. دائم و پیوسته علی
دستِ علی ، دستِ خداست
چشمِ منو دستِ علی ..
دوش دیدم که ملائک درِ میخانه زدند
همه با ذکرِ علی ، همگی مستِ علی
گلِ آدم بِسِرِشتَند و به پیمانه زدند
همه با اسمِ علی ، همه سرمستِ علی
با منه راه نشین بادۀ مستانه زدند
همه با یادِ علی ، همه پابستِ علی
قرعۀ فال به نام منه دیوانه زدند
همه با عشقِ علی ، همه با دستِ علی
راه علی ماه علی ، دلبرِ دلخواه علی
یار علی دلدار علی ، حیدرِ کرار علی
به صحنِ ایوانِ نجف باز مرا راه بده
در طوافِ حَرَمت فرصتِ دیدار بده
ای نسیمِ سحر آرامگه یار کجاست
وقتِ مرگم نفسی مهلتِ دیدار بده
دوش وقتِ سحر از غصه نجاتم دادند
وندر آن ظلمتِ شب آبِ حیاتم دادند
باده از دامِ تجلّیِ صفاتم دادند
مستحق بودم و اینها به زکاتم دادند
عمرِ من طی شده در راه تَوَلّایِ علی
با حسین و حسن و زینب و زهرایِ علی
خورده ام زخم به امید مداوایِ علی
تا بلندم بکند دستِ تولای علی
نادِ علی یادِ علی ، دستم و اِمدادِ علی
باده به من داده علی ، در دلم اُفتاده علی
- سه شنبه
- 6
- فروردین
- 1398
- ساعت
- 10:8
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
ارسال دیدگاه