شادم که حسینبنعلی آمده بهبه
سرچشمهٔ عشق ازلی آمده بهبه
زد بوسه علی تا به لب لعل حسینش
فرمود چه شیرین عسلی آمده بهبه
عالم شده چون باغ جنان از گل رویش
بهبه چه گُل بیبَدلی آمده بهبه
در عشق و فداکاری و ایثار و شهامت
الحق که چه ضربالمثلی آمده بهبه
از آذریان پرسی اگر مدحت او را
گویند: گوزللر گوزلی آمده بهبه
همراه حَسن تحت لوای پدر خویش
فرماندهٔ جنگ جَمَلی آمده بهبه
او میگذرد از سر و جان، در رَهِ جانان
زهرا و علی را چه یَلی آمده بهبه
عامل به فرامین خداوند جلیل است
بیواهمه مَردِ عَملی آمده بهبه
خورشید بُوَد محو تماشای جمالش
سرمنشأ انوار جَلی آمده بهبه
از کُلِّ جهان، پیر و جوان عاشق اویند
شاهنشهِ بینالمللی آمده بهبه
در مدح و ثنای پسر حضرت زهرا
بر دفتر شعرم غزلی آمده بهبه
(فیضی) چه دلانگیز بُوَد سوّم شعبان
شادم که حسینبنعلی آمده بهبه
- پنج شنبه
- 29
- فروردین
- 1398
- ساعت
- 15:5
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
ارسال دیدگاه